۱۳۹۶ اسفند ۳, پنجشنبه

دلشوره ازپیش‌نویس خطرناک



یک ضرب‌المثل چینی هست با این مضمون: در مذاکره از به مخمصه انداختن مخاطب خودداری کنید. حتی راه خروج محترمانه از بحثی که احساس می‌کنید طرف مقابل در منگنه قرار گرفته را هم به او  نشان دهید. برخی هم می‌گویند پلهای پشت سرش را از طلا بسازید تا با افتخار فرار کند.




در رابطه با قضیه برجام طرف حسابهای معامله برای رژیم با امتیازهایی که دادند پل‌های عقب‌نشینی را برای رژیم باز گذاشتند. این بار نیز در موضوع جمع کردن بساط رژیم از منطقه و موشکی ممکن است امتیازاتی به رژیم بدهند یا ندهند. نکته قابل‌توجه اینجاست که خود رژیم به‌خاطر این‌که نیروهایش خودشان را نبازند، با شعر و شعارهایی که در صحنه سیاست راه میاندازد پلها و راههای عقب‌نشینی را می‌بندد، که البته بعداً مجبور می‌شود با دادن قیمت بیشتری خودش را از مخمصه نجات دهد.

ممکن است گفته شود که این گرد و خاک کردن و بلوفها  به‌خاطر بالا بردن قیمت و امتیازگیری بیشتر باشد، ولی واقعیت این است که رژیم از آنجا که حیات خودش را با دخالت در منطقه پیوند داده نفس عقب‌نشینی از منطقه بقول خود خامنه‌ای و سایر سران رژیم معادل است با در گیر شدن نظام در خیابانها با مردم و جوانان به‌جان آمده که پیام ضعف رژیم را گرفته و طی پروسه قیام و درگیریها ترسشان ریخته است. و از طرفی هر عقب‌نشینی با روحیه باختگی و ریزش آسانسوری نیروها رابطه مستقیم دارد. به این دلیل است که خامنه‌ای و رژیمش در یک بن‌بست مرگبار قرار دارد. از منطقه و موشکی عقب‌نشینی بکند با بحرانهایی در درون نظام و جامعه مواجه می‌شود که راه به سرنگونی می‌برد، اگر هم کوتاه نیاید و روی مواضعش در منطقه و موشکی بایستد که حلقه محاصره تنگ‌تر شده و توان ایستادگی در مقابل تحریمها و تشدید آن را ندارد. همین منگنه (1) سیاسی و بن‌بست است که جناحین رژیم را بد جوری به دلشوره انداخته است. به یک نمونه آن توجه کنید:

اروپای بی‌وفا

«روند رو به رشد اظهارات مقامات اروپایی را باید جدی گرفت و برای جلوگیری از اتصال حلقه‌هایی که هنوز به‌دلیل ظرفیت برجام و پایبندی ایران به آن، از یکدیگر جداست، تدبیری اندیشید. اخیراً ترزامی، نخست‌وزیر بریتانیا، اعلام کرد که بریتانیا و آلمان خود را در نگرانی‌های آمریکا از اقدامات ایران در خاورمیانه سهیم می‌دانند و آماده مقابله با سیاستهای ایران در منطقه هستند. قبل از وی نیز امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه هم درباره برنامه‌ موشکی ایران اظهار نگرانی کرده بود که با توجه به موضع اخیر وی در برنامه موشکی و پاسخ تند سخنگوی وزارت‌خارجه، بیم آن می‌رود که سفر قریب‌الوقوع مکرون به تهران را به مخاطره اندازد».

روزنامه شرق  30بهمن ماه

در یک کلام می‌خواهد بگوید که زود تر باید کاری کرد و مانع اتصال حلقه‌های زنجیر یعنی اروپا و آمریکا به هم شد.   

ادامه می‌دهیم:

«گفته می‌شود نمایندگان آمریکا، بریتانیا و فرانسه در شورای امنیت سازمان ملل متحد، پیش‌نویس قطع‌نامه‎ای را تهیه کرده‌‌اند که هدف آن در ظاهر تمدید تحریم تسلیحاتی یمن برای یک سال دیگر و در واقع محکومیت ایران به‌خاطر ناکامی در ممانعت از ارسال موشک به حوثی‌های یمن است.»

(همان مرجع)

این اظهار نگرانی و ترس تا آنجاست که حتی نمی‌تواند روی رأی وتوی روسیه و چین نیز حساب کند:

«در صورت ارائه چنین قطع‌نامه‌ای به شورای امنیت، حتی در شرایط وتوی آن توسط روسیه یا چین، اصل اتهام به سوژه‌ای تقریباً پذیرفته‌شده تبدیل خواهد شد، هر چند نگارنده بشخصه تردید دارد روسیه و چین در چنین فضایی از حق وتو برای شکست چنین قطع‌نامه‌ای استفاده کنند.»  (همان مرجع)

و نهایتاً این‌که تمامی پارامترهای منفی را جلوی ولی‌فقیه می‌گذارد تا دیر نشده کاری بکند: «از سوی دیگر شاهد آن هستیم که همین موضوعات دستاویز آمریکا برای ورود به برجام، تهدید به خروج از آن و فشار به اروپا شده است.»

(همان مرجع)

و حرف آخر این‌که ولی‌فقیه را شیر می‌کند تا پای میز مذاکره و نوشیدن جام‌زهر منطقه‌یی بیاید:

«سخن اینجاست در حالی که ایران در مهم‌ترین چالش دیپلوماتیک دو دهه اخیر خود توانست از طریق مذاکره آمریکا را در فعالیت‌های هسته‌یی به عقب‌نشینی وادار کند و موفقیت بزرگ دیپلوماتیک به ارمغان آورد، چرا باید از ورود به مذاکره با کشورهای اروپایی درباره موضوعاتی که اتفاقاً از دست پر و منطق نیرومند برخوردار است، پرهیز کند؟»       

«ضروری است ایران تحولات اخیر حول موضوعات مربوط به خود را جدی گرفته و فارغ از فعالیت‌های روزمره دستگاه دیپلوماسی کشور، در سطح ملی به آن توجه ویژه‌یی شود.» (همان مرجع)

نتیجه این‌که: برآیند این فشار منگنه وار از سوی جامعه بین‌الملل و ضعف مفرط رژیم و همچنین شرایط جوشان لشگر تهیدستان و قیام در داخل با هزار کانون شورشی، ما را به این اصل رهنمون می‌شود که می‌توان این حاکمیت جهل و جنون و جنایت را سرنگون کرد و به ایرانی آزاد و آباد دست یافت.

پانویس:

1-ابزاری که بدان بر میوه جات و مانند آن فشار وارد می‌آورند تا آب آن گرفته شود و نیز ابزاری که در گرفتن روغن بزورات به کار می‌برند. (ناظم الاطباء).

م. ایمان



مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمی‌کند