سیاهی، سرنوشت دجالیت «آبیست آبرو که نیاید به جوی باز
از تشنگی بسوز و مریز آبروی خود» ـ (صائب تبریزی)
چنین تصویری از نگهداشتن کرامت و بزرگمنشی، دستاورد خویشتنداری ظریف و ستودنی آدمی در زندگی و مناسبات اجتماعی است. در پرتو این دستاورد آمیخته با ویژهگیهای متعالی، آینهای میگذاریم مقابل بازتاب و عواقب زیر پا گذاشتن آن در سلطهگریِ سلسلهٔ دولتهای قسم خورده به ولایت فقیه.