تصویری از همراهی آخوند رازینی و محمود علوی با حمید نوری
دژخیم حمید نوری در معرکهٔ عزاداری خامنه‌ای
همراه با سردژخیم آخوند رازینی رئیس سازمان قضایی رژیم
در دوران قتل‌عام مجاهدین و عملیات فروغ جاویدان
همراه با سردژخیم آخوند محمود علوی
وزیر اطلاعات رژیم در سال ۱۳۹۸
در زمان فرستادن دژخیم نوری به سوئد
دلیل آشکار بر صحت و دقت
افشاگری کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران
درباره اطلاع پیشاپیش مقامات رژیم از سفر نوری به سوئد
و مأموریت او برای مصادره و لوث کردن قتل‌عام
سربداران سر موضع و جنبش دادخواهی
توطئه‌یی که مقاومت ایران
با پخش صدای رازینی و مقیسه در آبان ۱۳۹۸
در مورد سفر حمید نوری به سوئد قبل از حرکت از تهران
آن را درهم شکستند
یادآوری می‌کنیم که یاران شورشگر برای خنثی کردن سناریو و طرح و برنامه وزارت اطلاعات در این پرونده ۲ سال و ۲ ماه در تظاهرات و تجمع و اقدامات اعتراضی بودند. گاه در سرمای ۲۰ درجه زیر صفر در برف و بوران.
در ۲۶ خرداد ۱۴۰۳، هنگامی که دولت سوئد یک دژخیم قتل‌عام در زندان گوهردشت را که در دادگاه استکهلم به حبس ابد محکوم شده بود، در یک معامله به تهران فرستاد، موضوع اصلی هیاهو و رجزخوانی‌های رژیم، پیروزی‌نمایی در برابر مجاهدین و مقاومت ایران و جنبش دادخواهی بود.
کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت در ۲۴ آبان ۹۸، چهار - پنج روز بعد از دستگیری دژخیم در سوئد، با پخش صدای رئیس او سردژخیم مقیسه و آخوند رازینی، رئیس سازمان قضایی کل نیروهای مسلح خمینی در زمان قتل‌عام۶۷، روشن کرد که آنها پیشاپیش از سفر دژخیم حمید نوری به سوئد مطلع بودند. مقیسه حتی به او گفته بود که به آنجا نرو می‌خواهند تو را به آنجا بکشانند و دستگیرت کنند.
منظور طرح و برنامهٔ وزارت اطلاعات رژیم برای مقابله با جنبش دادخواهی بود. همان جنبشی که مقاومت ایران از ۳ سال و ۳ ماه قبل از آن، یعنی از تابستان ۹۵، همزمان با انتقال مجاهدین از عراق به آلبانی، آن را در اولویت قرار داده بود و عوامل اطلاعات آن را بی‌فایده می‌خواندند. اما وقتی کار بالا گرفت رژیم به‌دست و پا افتاد تا به‌قول عواملش، جنبش دادخواهی را که ۹۰درصد سربداران آن از مجاهدین بودند، در یک به‌اصطلاح «عملیات پیچیدهٔ چند وجهی» بر سر مقاومت خراب کند.
البته اطلاعات آخوندها هرگز فکر نمی‌کرد که مقاومت بتواند ضمن چند روز صدا و اعترافات مقیسه و رازینی را منتشر کند. هم‌چنان که فکر نمی‌کرد با ۲۶ ماه ایستادگی یاران شورشگر و انتقال دادگاه به آلبانی، مسیر عوض شود و اوضاع، به نفع مقاومت و عدالت بچرخد و این دژخیم به حبس ابد محکوم شود. رژیم میز را طوری چیده بود که اگر دژخیم در آن زمان آزاد می‌شد، به‌گردن مقاومت بیندازد.
