استرون استیونسون، هماهنگکنندة کارزار تغییر برای ایران
شاید شرورترین استبداد امروز جهان، دیکتاتوری دینی است که توسط آخوندها در ایران ایجاد شده است. هفتاد و پنج میلیون ایرانی تحت ستم علی خامنهای رهبر سالخورده و روانپریش رو به افزایش هستند که به همراه ابراهیم رئیسی رئیسجمهور دستنشاندهاش، بهدلیل پیشینه غرق در خون خودش بهعنوان یک جلاد، قدرت نهایی را در اختیار دارند.
اخیراً فقط ۸/۲ درصد از مردم در یک انتخابات نمایشی برای [انتخاب] نمایندگان پارلمان (مجلس) شرکت کردند. انتخاباتی که نشاندهنده رد قاطعانه رژیم آخوندی به وسیله مردم ست.
قیام های مکرر سراسری، مانند آنچه در سال ۲۰۲۲ در پی کشته شدن دختر جوان کرد مهسا امینی رخ داد، به طرز وحشیانهای توسط سپاه (IRGC) - گشتاپوی رژیم و بسیجیها، همکاران رذل شبهنظامی شان، سرکوب شده است.
سازمان ملل اکنون در حال بررسی گزارشهایی است که نشان میدهد ۷۵۰ نفر در قیام سال ۲۰۲۲ کشته شدند و ۳۰۰۰۰ نفر دیگر نیز زندانی شدند. بسیاری از آنها مورد تجاوز جنسی و شکنجه قرار گرفتهاند و تعدادی نیز اعدام شدهاند که هیأت حقیقتیاب سازمان ملل آن را جنایت علیه بشریت توصیف میکند. اما وقتی ایرانیان وارد سال نو یا نوروز میشوند، نباید ناامید شوند. تاریخ پر از نمونههایی است که دیکتاتوریها سرنگون شدهاند.
آدولف هیتلر و بنیتو موسولینی دوست فاشیستش فکر میکردند که میتوانند بر جهان حکومت کنند. هیتلر حتی اعلام کرد که او بنیانگذار «رایش هزار ساله» است. او فقط ۱۲ سال دوام آورد...
از اواخر سال ۲۰۱۰، مجموعهیی از اعتراضات و تظاهرات در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا به سقوط چندین دیکتاتوری دیرپای مانند [دیکتاتورهای] تونس، مصر، لیبی و یمن منجر شد.
شهروندان علیه حاکمان مستبد قیام کردند و خواستار آزادیهای سیاسی، اصلاحات اقتصادی و عدالت اجتماعی شدند.
در سال ۱۹۸۶، یک قیام مردمی معروف به «انقلاب قدرت مردم» دیکتاتور فردیناند مارکوس را که بیش از دو دهه بر فیلیپین حکومت کرده بود، برکنار کرد. اعتراضات تودهای، نافرمانی مدنی و حمایت ارتش نقش مهمی در پایان دادن به حکومت استبدادی داشتند.
در دسامبر ۱۹۸۹، ناآرامیهای مردمی و تظاهرات گسترده با سرنگونی و اعدام نیکولای چائوشسکو دیکتاتور رومانی به اوج خود رسید. سقوط رژیم چائوشسکو پایان چند دهه حکومت ظالمانه کمونیستی در رومانی بود.
از طریق ترکیبی از فشارهای بینالمللی، مقاومت داخلی و مذاکرات، رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی تحت ریاست رئیسجمهور اف. دبلیو. د کلرک (F.W.de Klerk) برچیده شد و راه را برای انتخابات دموکراتیک در سال ۱۹۹۴و انتخاب نلسون ماندلا بهعنوان اولین رئیسجمهور سیاه پوست این کشور هموار کرد.
این نمونهها قدرت جنبشهای مردمی، فشار بینالمللی، مخالفتهای داخلی و تلاشهای دیپلماتیک را در فروپاشی دیکتاتوریها و گذار به حکومتهای دموکراتیکتر برجسته میکند. همه این عناصر ضروری برای پایان دادن به رژیم گانگستری آخوندها در ایران وجود دارند.
با راهاندازی کارزارهای نوروزی، کانونهای شورشی مردمی وابسته به مجاهدین خلق ایران (PMOI/MEK) در شهرها و شهرستانهای سراسر کشور شکوفا شده و و فعالیتهای خودشان را با چسباندن پوسترها و اعلامیهها و بنرها، نوشتن شعار بر روی دیوارها و ساختمانهای عمومی افزایش دادهاند. دفاتر سپاه و بسیج با بمبهای آتشزا به آتش کشیده شدهاند. ایستگاههای تلویزیون دولتی با پیامهای مقاومت هک شدهاند. هکهایی که [پخش برنامه ها] را زمان اوج پخش برنامهها قطع میکند.
در تهران، تراکتهایی شعارهایی که خواهان شدت یافتن مبارزات جنبشهای مقاومت برای آزادی ایران بودند در کنار پیامهایی از خانم مریم رجوی، رئیسجمهور کاریزماتیک منتخب شورای ملی مقاومت ایران، توزیع شد. تراکتهایی که اعلام میکرد: زمان قیام نهایی فرا رسیده بود و تنها راهحل دیکتاتوری آخوندها سرنگونی آن است. بنرهایی با شعار "زمان انقلاب است"در کنار شعاری بر روی دیوار که روی آن نوشته شده است:"مرگ بر خامنهای، درود بر رجوی" به چشم میخورد.
زنان بهعنوان مدافعان سرسخت آزادی در جنبش مقاومت ظاهر شدهاند. کانونهای شورشی بر روی بسیاری از پلاکاردهای خود شان نوشتهاند «زن، مقاومت آزادی» و نقش محوری زنان در مبارزه برای دموکراسی و حقوقبشر در ایران را برجسته میکند. صدای آنها که با فریاد و غریو جمعی مردم ایران تقویت شده است، بهمثابه چراغ امید برای ملتی است که مشتاق رهایی از قید ظلم است.
در صحنه بینالمللی، حمایت از اپوزیسیون اصلی دموکراتیک ایران بهطور تصاعدی افزایش یافته است. بیش از ۳۶۰۰ نماینده از پارلمانهای مختلف در ۴۰ کشور، از جمله بیش از ۱۰۰۰ زن برجسته، حمایت صریح خودشان را از برنامه ده مادهای خانم رجوی برای آینده ایران اعلام کردهاند. در پایان سال گذشته، ۱۰۸ رهبر پیشین جهان بیانیه مشترکی برای همبستگی با مردم ایران امضا کردند. و حمایت خودشان را از خانم رجوی، شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق ایران نشان دادند.
امضا کنندگان این نامه شامل مایک پنس معاون رئیسجمهور پیشین آمریکا و ۵۰ رئیسجمهور پیشین، ۴۷نخست وزیر پیشین، یک صدراعظم پیشین و یک رئیس دولت پیشین از سراسر جهان بودند. دو رئیس پیشین کمیسیون اروپا و سه برنده جایزه صلح نوبل نیز در میان امضاء کنندگان بودند.
این نامه وحشیگری و ظلم رژیم را محکوم کرده و دوباره تأکید کرده است که هر تغییری باید از طرف خود مردم ایران باشد، اما جامعه جهانی باید حمایت خودشان را از حقوقبشر آنها نشان دهد.
۱۰۸ رهبر پیشین جهان از دههها سکوت و بیعملی آشکار جامعه بینالمللی ابراز تأسف کردند. و گفتند که این [سکوت] به فرهنگ معافیت از مجازات در ایران دامن زده است.
مماشاتگران غربی رژیم ایران باید تا بهحال متوجه شده باشند که آخوندها و اوباش سپاه پاسداران نقش اصلی را در تجارت بینالمللی مواد مخدر ایفا میکنند. و اقدام به پولشویی پولهای کثیف برای گانگسترها و پدرخواندههای کارتل میکنند. آنها به رژیم برای غلبه بر تأثیر تحریمهای غرب و فراهم کردن ابزارهایی برای این رژیم برای تأمین مالی و تأمین منابع گروههای نیابتی تروریستی این رژیم کمک میکند.
سپاه بیش از ۷۰ درصد اقتصاد ایران را در اختیار دارد، مالیات نمیپردازد و فقط در مقابل ولیفقیه پاسخگو است. برای دههها، سپاه پاسداران و نیروی قدس فراسرزمینی این کشور، بودجه، تحویل سلاح، آموزش شبهنظامیان، و حمایت از جنگهای نیابتی، حمایت از بشار اسد در سوریه، شورشیان حوثی در یمن، حزبالله لبنان، حماس در سوریه غزه و شبهنظامیان شیعه در عراق، فراهم کرده است.
سرنگونی رژیم آخوندها صلح، آزادی، عدالت، دموکراسی، حقوق زنان، حقوقبشر و پایان دادن به تهدید هستهیی را در سراسر ایران، خاورمیانه و سراسر جهان باز خواهد گرداند.
دیکتاتوریها همیشه سقوط میکنند و غرب باید از مردم ایران برای بیرون راندن حاکمان مستبدشان حمایت کند.