حکومت جمهوری اسلامی درحالی درتلاش برای کماهمیت جلوه دادن تحریم جشنواره های فجربویژه جشنواره فیلم فجراست، که آنچه در عمل اتفاق افتاده، چیزی جز شکست این تلاشها را نشان نمیدهد.
روزنامه کیهان به عنوان یکی از اصلیترین بازوهای تبلیغاتی و رسانهای جمهوری اسلامی، در تازهترین شمارهاش، گزارشی را با تیتری که ادعای حکومت درباره «کم اهمیت بودن تحریمها» را نشان میدهد، منتشر کرده است: «چراغ جشنواره فیلم فجر روشنتر از همیشه».
این روزنامه نه تنها مدعی «رونق و پویایی بیشتر» جشنواره فیلم فجر امسال «نسبت به سالهای اخیر» است، بلکه بار دیگر به هنرمندان معترض و تحریمکننده حمله کرده و آنان را به «آزار و اذیت» کسانی که در شرایط کنونی مشغول فعالیت هستند، متهم کرده است.
کیهان با اشاره غیرمستقیم به مانی حقیقی نوشته است: «حتی برخی از تهدیدکنندگان با لحن و ادبیات لاتی و جاهلمنشانه، همکاران خود را مورد آزار قرار دادند، مانند نوه جاسوس معروف انگلیس که گفت: منتظرم ببینیم چه کسانی به جشنواره فیلم فجر میروند؟»
پیشتر مانی حقیقی، بازیگر و کارگردان، در ویدیویی در واکنش به درخواست وزیر ارشاد برای فعالیت هنرمندان گفته است: «چگونه در این شرایط که بهترین بازیگران و کارگردانان و شجاعترین رپرها در زندان هستند، دعوت به برگزاری کنسرت و جشنواره میکنید؟»
کیهان همچنین هنرمندان معترض را به «تهدید» دیگران و در عین حال «ریاکاری» متهم کرده و افزوده است: «امروز نیز همین حضرات در حالی که ادعای تحریم و همراهیشان با اغتشاشات، گوش فلک را کر کرده، خود در پروژههای پر پول با رانت و پارتی و شارلاتانیسم مشغول دریافت دستمزدهای کلان بوده و بعضا با همین دستمزدها در آن سوی مرزها برای خود ویلا و خانههای آنچنانی تهیه کردهاند.»
اما این تلاشهای حکومت و گزارشهای اتهامافکن رسانههایش که همزمان با تحریم گسترده جشنوارههای فجر از سوی هنرمندان آغاز شد، تاکنون راه به جایی نبرده و نتوانسته مانع تداوم موج تحریمها شود.
یکی از نمونههای تازه شکست این تلاشها، شرکت نکردن کارگردان و بازیگران فیلم «چرا گریه نمیکنی» در نشست رسانهای فیلمشان در جشنواره فیلم فجر بود که بازتاب گسترده داشت.
این اقدام کارگردان و بازیگران معترض چنان تاثیرگذار بود که در غیاب آنها رضا محقق، تهیهکننده فیلم تلاش کرد با اظهاراتی در حمایت از حکومت، این اقدام اعتراضی را کماهمیت جلوه دهد.
رضا محقق، خطاب به معترضان گفت: «تحریم سینما یعنی بازی کردن با معیشت پنج هزار نفری که در صنعت سینما کار میکنند. شما جایتان را با سیاسیون اشتباه گرفتهاید.»