۱۳۹۶ اسفند ۱۳, یکشنبه

نامه‌ ایو بونه به مریم رجوی


خانم رئیس‌جمهور گرامی

سنتها در عظمت خلقها شرکت دارند  و به آن کمک می‌کنند چرا که مظهر تمایل ما به پیشرفت و خوشبختی بشری هستند.

فقط آن خلقهایی در تاریک خانه فراموشی  فرو می‌روند و یا بدتر از آن دچار بی‌تفاوتی می‌شوند؛ که گذشته‌یی ندارند و یا گمان می‌کنند که گذشته‌یی نداشته‌اند.


اما شما در شمار یکی از غنی‌ترین  و  سخاوتمندترین خلقها هستید و من از مدرسه جمهوری فرانسه تشکر می‌کنم که تاریخ ایران باستان را به من آموزش داد،‌ ورود در این جهان اسرارآمیز و دوردست که حتماً کم و کاستی‌هایی هم دارد،  به من و میلیونها کودک فرانسوی این ایده روشن را داده است که ساختن بشریت با همکاری تمامی تمدنها میسر است.

و آنچه برای شما به‌معنی کامل کلمه،  مهم است مفهومی است که به جوهر زندگی ما تبدیل شده و بر آن است که بدون میراث تاریخی شما، جهان امروز بدینگونه که هست، نمی‌بود.

برای حمایت از نبرد روشنگرانه،‌ شجاعانه و مصممانه مقاومت ایران علیه دزدان روح و سارقان یکی از زیباترین کشورها،  اگر حتی یک دلیل هم وجود نمی‌داشت؛ دلیل این حمایت را می‌بایست در تعهدمان  نسبت به یکی از کهنترین و غنی‌ترین تمدنهای بشری، پیدا می‌کردیم.

من فرصت این را داشتم که در لیسبون از موزه‌یی دیدار کنم و   در آنجا چند قطعه بسیار قدیمی مربوط به فرهنگ و آثار باستانی ایران را یافتم که چه بسا شما بگویید آنها شواهد کمال و عظمت ایران باستان هستند که، خریداری شده یا به سرقت رفته، در هر حال، از خلقتان گرفته شده‌اند. این، درست است و اینهم از اشتباهات تمدن غارتگران قبرهاست که  بخشی از میراث تاریخی شما را اینچنین مصادره کرده‌اند. اما درعین‌حال، تصدیق می‌کنید که این شواهد تاریخی، میراث مشترکی است که همه ما را به هم نزدیک می‌کند و ما با هم می‌توانیم آن را ستایش کنیم.

اکنون شما می‌خواهید به همان اصل  برگردید؛ یعنی به همان زیبایی روح ایرانی و به‌ همان غنای کلام ایرانی؛ با تمامی زمینه‌های تلاش انسانها، و با مفاهیم و پیامهای معنویش در زندگی روزمره و جاودانه.

 و این‌گونه است که شما  وارد نبردی ستایش‌انگیز علیه ارتجاع، فرقه‌گرایی و سرکوبگری شده اید که بشریت در تمامیت خود باید به آن وارد شود.

بله، ‌نبرد شما زیباست،‌ و من مشتاقانه می‌گویم که اسم من را هم در میان کسانی که شما را درک می‌کنند، شما را ستایش می‌کنند و شما را دوست می‌دارند،. بنویسید.

بنابراین، امیدوارم که زمان برداشت خرمن فرا برسد؛ خرمن گلها و گیاهان زیبایی که شما بذرهایش را کاشته اید؛ یعنی دموکراسی، یعنی حقوق بشر، یعنی تعلیم و تربیت باز و یکرنگی و هماهنگی جهان شمول.

امیدوارم که ایران، به یمن سنتهای پربار و خلق سخاوتمندش، جایگاه و احترام شایسته خود را بازیابد و این خوشبختی و سعادتی است که حصول آن  به میزان زیادی به شما بستگی دارد.

برای شما و برای همه کسانی که شما الهام‌بخش آنها هستید، سال 2018 خوبی را آرزو می‌کنم.