روز ٧دی ١٣٩٦، مردم مشهد و چند شـهر دیگـر در یـک جنـبش اعتراضـی تـوده‌ای صفحه جدیدی در تاریخ جنبش رهایی بخش و انقلاب دموکراتیک مردم ایران گـشودند. خیزش تهیدستان مشهد با گذشت یک روز در شهرهای بزرگ و کوچک ایران گـسترش پیدا کرد.
روزنامه لومونـد که معمولاً در مورد شرایط داخلی ایران محافظه کارانه عمل می‌کند، در شـماره روز سـه شـنبه ١٢ دی ١٣٩٦(٢ ژانویه ٢٠١٨) نوشت: «آنچه در ایران امروز می‌گذرد یک انقلاب به‌معنای حقیقی کلمه است.» قطعنامه مردم فرودست به‌پاخاسته در نزدیک به صد شهر کوچک و بزرگ چنین بود: ما برای نان، کار و آزادی قیـام کرده و دیگر نمی‌خواهیم به شکل گذشته زندگی کنیم! این را مردم در شعارهای خود به شـکل روشـن بـا «شـعار مرگ بر روحانی» و «مرگ بر دیکتاتور» شروع کردند و به سرعت آن را با شعار «مرگ بر خامنـه ای» و «مـرگ بـر اصل ولایت‌فقیه» ارتقاء دادند.
در ادامه بیانیه توضیحی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران آمده است:
مردم اعلام کردند که سیاست مداخله‌گرانه ولایت خامنه‌ای در کشورهای دیگـر را بر نمی‌تابند. خیزش اردوی بیشماران نه غافلگیرانه بود و نه فاقد زمینه‌های عینـی و مـادی. پـس از مهـار قیـام پرشـکوه ٦دی ١٣٨٨ (روز عاشورا)، خامنه‌ای و پاسداران ولایت ننگین او به خوبی می‌دانستند که باد، کاشـته و روزی توفـان درو خواهند کرد.
در این فاصله هشت ساله، تضادهای درونی حاکمیت نیز هر روز شدت و حدت بیشتر پیدا کرد و نوشیدن جام زهـر از جانب ولی‌فقیه، پروسه تضعیف اتوریته او که در قیامهای سال ١٣٨٨در کف خیابانها درهم شکسته شده بـود را به جلو برد. این شرایط را ما در ارزیابیها و تحلیلهای درونی و بیرونی خود به‌عنوان «بحران غیرقانونی» و یا «بحران انقلابی» می دانستیم و تمام فعالیت تبلیغی و ترویجی ما پیرامون همین مسأله متمرکز بود که اکنون با برافراشـته شـدن پـرچم قیام، درستی آن اثبات گردید. خیزش مردم ایران با همه اصالت و عمق آن باید پیروز شود و شرایط برای تحقق خواسته‌های دیرین مـردم فـراهم گردد. بدون سرنگونی رژیم جهل و جنایت حاکم با همه باندهای درونی آن، هیچ‌یک از خواسـته هـای شـما تحقـق پذیر نیست. مانورهای نخ‌نما شده رژیم پیرامون رسیدگی به وضـع زنـدگی زحمتکـشان و گـران نکـردن حاملهـای سوخت و (غیره)... دیگر نمی‌تواند مردم را فریب دهد.
بیانیه سازمان چریکهای فدایی خلق ایران می‌افزاید: در این راستا «ما قیام همگانی و استفاده از تمامی اشکال مبارزه را حق مسلم مردم ایران می‌شـماریم. سـازمان مـا ایجاد هسته‌های مخفی مقاومت، تشکیل هسته‌های کوچک رسانه‌ای و خبر رسانی، ایجاد کمیته‌های مخفی عمل و شوراهای هماهنگی، سازمانیابی برای نافرمانی مدنی و (غیره) را راهکارهای ایجاد بی‌شمار کانونهای شورشی می‌دانـد. این راه‌کارها اشکال مناسب و عملی برای هماهنگی مبارزه کارگران، معلمان، کارمندان، مزدبگیران، پرستاران، دانش آموزان، دانشجویان و جوانان، زنان، روشنفکران، فرهنگیان و هنرمندان است و ما بـه سـهم و توانـایی خـود در ایـن مسیر تلاش می‌کنیم.»
اکنون مهمترین و مبرم‌ترین مسأله ایجاد شوراها و کمیته‌های هماهنگی قیام به‌منظور انجام یک اعتصاب عمومی و قیام سراسری نهایی است. برای این منظور ما تمامی نیروها و گردانهای خیزش را بـه اتحـاد و همبـستگی فرامـی خوانیم. ما از جامعه جهانی، نهادهای مدافع حقوق‌بشر، سندیکاها و اتحادیه‌های نیروهای کار و از همه کشورهای جهان می‌خواهیم که: از جنبش مردم ایران به‌طور جدی حمایت کرده و حق مردم ایران برای تغییر رژیم و استقرار دموکراسی، عـدالت اجتماعی و حکومت غیردینی را به‌رسمیت بشناسند.
بیانیه توضیحی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران پیرامون قیام سرنوشت‌ساز کارگران، تهیدستان و مردم آزادیخواه با این جملات پایان می‌یابد: ما بی‌شمارانیم و برای سرنگونی رژیم استبدادی مذهبی ولایت‌فقیه، متحد و متشکل می‌شویم مرگ بر دیکتاتوری، مرگ بر خامنه‌ای، زنده باد آزادی. «سازمان چریکهای فدایی خلق ایران -هفدهم دیماه 1396»
