جشن چهارشنبه سوری مانند جشن نوروز، یک جشن ملی است که همه ایرانیان، فارغ از هر رنگ و اندیشه و اعتقاد، دست در دست هم، در بزم و شور و نشاطی همه گیر و مشترک مانند نیاکانشان در دورترین زمانهای تاریخ، سر به هم داده و یکدل، « شور یکپارچگی» را در هر شهر و روستا و هر محلّه و میدان برپا می کنند.
ايران خبر3/12/95 : « خانواده های شهدای قتل عام سال 67 در جمعه آخر سال بر مزار آنان حاضر شده و یادشان را گرامی داشتند. منصوره بهکیش از بازماندگان خانواده های قتل عام شدگان می نویسد: خاوران منتظرمان بود و باید می رفتیم. شنیدیم که مادران و خانواده های خاوران نیز آمده بودند و ماموران هم برای حفظ امنیت حضور یافته و مانع شده بودند تا خانواده ها گل ها را بر خاک بنشانند. ما نیز تلاش کردیم که در زیر سیم های خاردار، درخت انتهای قطعه بالایی را بیاراییم و تعدادی گل هم در قطعه پایینی به یاد عزیزان مان و مادرانی که در میان ما نیستند یا توانایی آمدن ندارند، بگذاریم. سپس به سوی بهشت زهرا راه افتادیم تا با گل های تازه، آمدن بهار را نوید دهیم و یادشان را زنده نگاه داریم . یادشان زمزمه نیمه شب مستان باد/ تا نگویند که از یاد فراموشانند ».
