۱۴۰۰ مهر ۳۰, جمعه

نقطهٔ اوج یا نقطهٔ جوش؟


                 افزایش قیمت کالاها و افزایش فشار اقتصادی برگرده مردم

آخوند رئیسی جلاد، خیلی زودتر از آنچه خود مهره‌ها و مقامات رژیم فکر می‌کردند کفگیرش به ته دیگ خورد و نشان داد که از این به‌اصطلاح امام‌زاده انتصابی نه تنها معجزه‌یی برای حفظ نظام آبی گرم نشده، بلکه دروغ‌درمانی‌هایش بیشتر بنزین بر آتش خشم مردم مطالبه‌گر و بپا خاسته شده و تمام نظام را به چه‌کنم، چه کنم و هشدار واداشته است.

واقعیت این است که تورم افسار گسیخته و ول شدن فنر قیمت‌ها چنان فشاری روی اقشار مختلف جامعه آورده که مجلس ارتجاع را هم ناگزیر از فاش‌گویی کرده است تا در حالی که راه‌حلی برای کاهش بحران متصور نیست، حداقل نقش سوپاپ را برای پیشگیری از انفجار اجتماعی بازی کنند.

عبدالکریم جمیری روز ۲۷مهر در مجلس ارتجاع گفت: «سؤال مهم این است چرا این همه محرومیت در کنار این همه نعمت؟... . قرار ما با مردم این نبود که امور بر مدار تبعیض ناروا بچرخد و مردم در پیچ و خم تصمیمات غلط و ناکارآمدی مدیران آزار ببینند».

اما از آنجا که کارد به استخوان مردم رسیده، برخی مهره‌های حکومتی که بیشتر دستی در آتش دارند صریح‌تر به شکاف پر نشدنی بین ملت و نظام اذعان می‌کنند.

چنان‌چه مصطفی میرسلیم در همان روز در مجلس ارتجاع گفت: اصلاح امور و رسیدن به خیر و صلاح امت توأم با ادامه جولان دادن مفاسد میسر نمی‌شود. موفقیت دولت سیزدهم در رفع مشکلات معیشتی مردم، خروج از رکود و رونق دادن به اشتغال مولد و مهار تورم و کاهش قیمتها و پیشرفت کشور، همه در گرو ریشه‌کنی مفاسدی است که به تدریج شکل گرفته و در ۱۰سال گذشته در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی به نقطه اوج خودش رسیده است».

 این عضو باند مؤتلفه که از جمله گرگ های باران دیدهٔ نظام هستند، ضمن تأکید چند باره که فساد اقتصادی و چپاول مردم در طی دهسال گذشته به نقطه اوج خودش رسیده در انتها دغدغهٔ اصلی نظام را به این صورت بیان کرد و گفت: «فقط مراقب باشیم خیلی زود دیر نشود».

اما کارگزاران نظام در باند مغلوب ظاهراً معتقدند دیر شده است.

«کفگیر خانواده‌ها به ته دیگ خورده است» عنوان مطلبی در روزنامه آرمان ۲۸مهر به قلم یک حقوقدان باند مغلوب است که به نظام هشدار می‌دهد « اگر وضع به همین منوال پیش برود، ا‌ین‌بار با گرسنگان و پابرهنگان و ضرب‌آهنگ قابلمه‌های خالی چه خواهید کرد؟».

 

معنای «ضربآهنگ قابلمه‌های خالی» را یک کارگزار دیگر نظام از باند مغلوب، به‌نامحسین راغفر در روزنامه حکومتی مردم‌سالاری ۲۸مهر به سردمداران نظام گوشزد کرده و به‌مناسبت خیز جدید نظام برای دست کردن مجدد در جیب مردم از طریق حذف ارز کالاهای اساسی، می‌گوید: «مسئولان باید توجه داشته باشند که به‌دنبال حذف ارز ۴۲۰۰تومانی ناآرامی‌های گسترده به‌وجود می‌آید و در آن زمان تمام این افرادی که حامی‌ حذف ارز ۴۲۰۰تومانی هستند زیر بار مسئولیت شرایط ایجاد شده نمی‌روند و وضعیت را به امپریالیسم و توطئه‌های خارجی نسبت می‌دهند... . قطعاً دوباره شاهد تکرار اتفاقات دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ خواهیم بود چرا که پیامدهای حذف ارز ۴۲۰۰تومانی برای جامعه پذیرفتنی نیست».

 

اما آنچه که در کف جامعه می‌گذرد فقط نپذیرفتن حذف ارز۴۲۰۰تومانی نیست. ارزی که هزارانش را رانت‌خواران می‌برند و یک اش به مردم می‌رسد. واقعیت آن نقطهٔ اوجی که عضو مجلس ارتجاع به آن اشاره کرد همان مهر کردن شعار مردمی «مرگ بر اصل ولایت فقیه» در شعارهای اقشار بپا خاسته در سراسر میهن است. همان طنینی که در دی ۹۶ و آبان ۹۸ بپا خاست و هم‌چنان در گوش کارگزاران نظام زنگ می‌زند.