خیزش قهرمانانه مردم ایران در بیش از صد شهر بزرگ و کوچک، رعشه مرگ بر اندام پوسیده رژیم ضدبشری و تمامی باندها و دستجات درونی آن انداخت.
آنها که از قدرت و پتانسیل انفجاری نهفته در جامعه غافلگیر شده بودند در وحشت از سرنگونی محتوم به تکاپو افتاده و با حلقه زدن بدور «ولی فقیه» سفاک و در راستای حفظ و تداوم رژیم آخوندی و با چنگ و دندان نشان دادن خواستار برخورد شدید و تند با مردم «اغتشاش» گر شدند.