۱۳۹۸ مرداد ۱۲, شنبه

استاد راهنمای سعیدجلیلی چه کسی بوده؟/چرا فقط۳۰نفر پای سخنرانی اش نشستند؟


شرق نوشت:نامزد اصلحی که در سخنرانی‌اش فقط ۳۰ نفر جمع می‌شوند؛ اما خود را رئیس دولت در سایه روحانی می‌داند. سعید جلیلی، نامزد اصلح جبهه پایداری در انتخابات سال ۹۲، آخر هفته به همدان رفته بود؛ اما این حضور به روایت تصاویری که خود رسانه‌های اصولگرا منتشر کرده‌اند، با استقبال بسیار کم‌رنگی روبه‌رو شده است.


جلیلی که در همه این سال‌ها خود را در جبهه مخالف سیاست‌های دولت به‌ویژه برجام و پرونده هسته‌ای ایران تعریف کرده است، محتمل است که دوباره بدل به نامزد جریان اصولگرایی یا دست‌کم بخشی از این جریان در سال ۱۴۰۰ شود. حتی زمزمه این هم وجود دارد که از سوی جبهه پایداری قطب انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ۹۸ شود.

قاسم روانبخش، از اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری، به‌تازگی درباره اینکه چطور سعید جلیلی نامزد اصلح آنها در انتخابات ۹۲ شد، گفته است: «آقای جلیلی را در میان نامزدهایی که بودند، اصلح تشخیص دادیم. دو بار پایان‌نامه‌های دکتر جلیلی مطالعه شد. آقای علم‌الهدی استاد راهنمای ایشان بودند و با ایشان صحبت شد. هم پایان‌نامه فوق‌لیسانس و هم پایان‌نامه دکترا که بالاخره از کسی می‌خواهیم حمایت کنیم، کسی نباشد که محل تأمل باشد. در جمع‌بندی نهایی جبهه به این جمع‌بندی رسید که در میان نامزدهای موجود آقای دکتر جلیلی اصلح هستند».

مسئول پرونده هسته‌ای در دولت احمدی‌نژاد، پس از روی‌کارآمدن دولت دوم روحانی، به عقیده خود دولت در سایه تشکیل داد و در توضیح این تصمیم گفته بود: «همه ما وظیفه داریم امور کشور را مثل سایه دنبال کنیم». در این مدت هم نشست‌ها و سفرهای زیادی هم رفته و به نظر خودش این دولت در سایه را تک‌نفره اداره کرده است. فردی که در سخنرانی‌اش فقط ۳۰ نفر جمع می‌شوند؛ اما بارها و بارها تریبون نماز جمعه به او رسیده است.

او از این تریبون و دیگر تریبون‌ها در همه این سال‌ها برای طعنه‌زدن و تمسخر سیاست خارجی دولت به‌ویژه در ماجرای پرونده هسته‌ای و برجام استفاده کرده است. این در حالی است که چند ماه پیش که کتاب خاطرات ویلیام برنز، قائم‌مقام سابق وزیر خارجه آمریکا، منتشر شد، در بخشی از خاطرات به موضوع مذاکرات با ایران نیز پرداخته و در آن نوشته بود: «زمانی که طرح مبادله اورانیوم با سوخت ۲۰ درصد را با جلیلی مطرح کردم، او گفت با کلیت طرح موافق است؛ اما وقتی به تهران بازگشت، رقبای سیاسی احمدی‌نژاد که قبلا هم در مذاکرات هسته‌ای مشارکت داشتند و نمی‌خواستند او کوچک‌ترین اعتباری از مذاکرات به دست آورد، مانع این توافق شدند.