۱۴۰۱ مهر ۲۱, پنجشنبه

کردستان در اعتصاب و اعتراض؛ استقرار نیروهای سپاه پاسداران در محله‌ها


۲۰مهر، در آستانه یک ماهگی اعتراضات سراسری در ایران، وضعیت معترضان در شهرهای مختلف کردستان وخیم گزارش شده است. اعتراضات از میادین اصلی شهر، به محله‌ها گسترده شده است، و مردم زخمی ترجیح می‌دهند در خانه‌های خود یا خارج از شهر مداوا شوند،

تا آن‌که به بیمارستان‌ها مراجعه کنند. در چهارمین هفته از اعتراضات سراسری، مردم سقز و دیگر شهرهای کردستان، در اعتصاب به سر می‌برند و بسیاری از ساکنان این شهرها در خیابان مورد حمله نیروهای امنیتی، از جمله سپاه پاسداران قرار گرفته‌اند.

آن‌چه در ادامه می‌خوانید، گزارش «تارا اورامی» شهروند خبرنگار «ایران‌وایر»، از شهر «سقز» کردستان است.

طبق پیش‌بینی، امروز (۲۰مهر۱۴۰۱)، اعتصاب سراسری در شهرهای کردستان برقرار بود، از جمله: سنندج، سقز، بوکان، مریوان. اعتصاب کامل، حتی در محلات‌ فرعی هم پابرجا بود. مردم این اعتصاب را تا پایان روز نگه داشتند. در پایان روز در «سقز»، [محل زندگی خانواده مهسا امینی] در تمامی محله‌ها اعتراض و درگیری برقرار بود؛ از جمله کریم‌آباد، سیلو، بهارستان بالا و سایر محلات و میادین اصلی شهر. دود بالای شهر را گرفت. در محله‌های مختلف، مردم معترض راه‌های اصلی شهر را مسدود کردند و صدای تیراندازی قطع نمی‌شد. صدای انفجار همواره در شهر به گوش می‌رسد.

هیچ آماری از بیمارستان‌ها و مجروحان نیست. کارمندان بیمارستان‌ها از ارائه آمار و اسامی مجروحان خودداری می‌کنند، که می‌تواند برآمده از نگرانی و ترس باشد. آن‌ها به من گفتند: «ممکن است گوشی‌های همراه‌ تحت کنترل باشند.»

بسیاری از مجروحان از شهر خارج می‌شوند تا تحت مداوا قرار بگیرند.

بسیاری از مردم که طی درگیری‌ها مجروح می‌شوند، به بیمارستان مراجعه نمی‌کنند؛ چون نگران پیگیری‌های نیروهای

امنیتی هستند. بسیاری از مردم، مجروحان را به بیرون از شهر منتقل می‌کنند؛ خانه باغی‌ها یا محل‌های دیگر، تا بتوانند مجروحان را مداوا کنند.

پزشکان و پرستاران به خانه‌ها مراجعه می‌کنند تا مردم را مداوا کنند، این همدلی و همراهی بین مردم، طی اعتراضات اخیر بیشتر شده است.

به عنوان مثال پسربچه ۱۴ ساله‌ای را می‌توان به عنوان نمونه بیان کرد که دو شب پیش (۱۸ مهر) مورد اصابت تفنگ ساچمه‌ای قرار گرفته، اما به بیمارستان مراجعه نکرده است. پزشکان به شکل داوطلبانه به مجروحان رسیدگی می‌کنند؛ این اوضاع سقز است.

اعتراضات در سقز نه تنها کم‌تر نشده است، بلکه هر روز بیشتر می‌شود. اگر پیش‌تر در میادین اصلی شهر اعتراضات برقرار بود، الان به تمام محله‌ها سرایت کرده است. مردم معترض حتی در کوچه‌های فرعی هم تحت تعقیب نیروهای امنیتی قرار دارند.

نیروهایی که در ۲۰مهر، در شهرهای مختلف کردستان از جمله سقز مستقر بودند، از دیگر شب‌ها متفاوت بودند. پیش‌تر نیروهای یگان ویژه در میادین و مسیرهای اصلی مستقر بودند، ولی امروز نیروهای سپاه پاسداران در همه محله‌ها حضور داشتند و نیروهای بیشتری را در اختیار داشتند. می‌توان گفت که هر پنج متر، توسط چند نیروی سپاه گرفته شده بود. جو شهر بسیار بیشتر از روزهای قبل امنیتی بود.

آنچه در کردستان روی می‌دهد را نمی‌توان با هیچ جای دیگر مقایسه کرد. فردای روزی که در سقز، «مهسا امینی» به خاک سپرده شد و متعاقب آن تجمع مردم در جلو فرمانداری شکل گرفت و به خشونت کشیده شد، مردم سنندج به خیابان آمدند و گفتند: «سقز تنها نیست، سنندج پشتیبانش است.» از آن روز، یک شب هم نبوده که اوضاع در سنندج و دیگر شهرهای کردستان آرام باشد.

تصور این‌که التهابات در شهرهای کردستان کم‌تر شده، غلط است. شکل‌گیری تجمعات به تمامی محله‌های شهر رسیده است. سابق براین، میادین «قدس» و «جمهوری» محل چنین تجمعاتی بود که کار سرکوب را آسان‌تر و امکان ابتکار عمل از سوی مردم معترض نیز کم‌تر بود، اما اکنون به دلیل امنیتی‌تر شدن این میادین، اعتراضات به تمامی محله‌ها کشیده شده و شبانه شاهد حضور گسترده مردم، از جمله زنان و جوانان هستیم.

محله‌های «کریم‌آباد»، «بهارستان»، «خیابان سعدی»، «مسکن مهر کوهدشت»، «صالح‌آباد»، «چهارراه قَوَخ» و… جز محله‌هایی هستند که این شب‌ها هیچ‌گاه بدون درگیری نبوده‌اند.

متاسفانه آماری از میزان بازداشتی‌ها در دست نیست، اما تکاپوی مردم برای پیدا کردن وثیقه جهت آزاد کردن بازداشتی‌ها، در همه جا دیده می‌شود. وضعیت مجروحان نیز همینطور؛ مجروحان اعتراضات که در بیمارستان بستری هستند، بیمه آن‌ها فاقد کارایی اعلام شده است و از آن‌ها مبالغ متفاوتی از ۳۰ تا ۶۰ میلیون خواسته شده است.

از سوی دیگر، راه ارتباطی مردم از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به شدت مختل شده است. علاوه بر قطعی‌هایی که شاهد هستیم، سرعت اینترنت نیز بسیار پایین است، عملا مردم در اتصال و بعد در پیدا کردن فیلترشکن، به مشکل برخورده‌اند.