مردم ایران در سال ۲۰۰۹ بپا خواستند و اگر ایالات متحده و دیگر قدرت های غربی از تلاش هایشان حمایت می کردند، مردم ایران ممکن بود حکومت استبدادی آخوندها را سرنگون کنند ولی دولت اوباما کاری نکرد.
رژیم ایران، پس از اینکه عده ای را کشت و تعدادی را به زندانها انداخت، که بسیاری از آنها همچنان در زندان باقی مانده اند، با سرکوب به حکومتش ادامه داده است.
اما خیلی چیزها از آن زمان به بعد تغییر کرده است. رئیس جمهور کنونی آمریکا حمایت خود از تظاهرکنندگان ایرانی ابراز کرده و امید است که در همین مسیر با وضع قوانینی به کمک و حمایت از تظاهر کنندگان آزادیخواه ایران اقدام کند
ایران، در حالی که تحت کنترل یک رژیم وحشی است، مردم هوشمند، تحصیل کرده، با انگیزه و بسیار با اعتماد به نفس دارد. آنها دوستدار و خواهان آزادی هستند. و دیگر نمی توانند حکومت شان را تحمل کنند
ریپابلیکن ژورنال می افزاید: تظاهرات در طول سال ها، تاریخ را شکل داده اند. انقلاب آمریکا با اعتراضات به بد رفتاری های استعمار انگلیس آغاز شد. و اکنون نیز، در ایران، تظاهرکنندگان نارضایتی های مشابهی دارند. انگیزه های آنها خالصانه است.
مانند هر تظاهراتی در سالیان اخیر در ایران، برپایی تظاهرات اخیر، نیازمند میزان شگفت آوری از شجاعت و قدرت است. تظاهراتی که شرکت در آن ممکن است با دستگیری و حتی اعدام همراه باشد. از زمان جنبش مدنی امریکا، تظاهر کنندگان با چنین آسیبهای فیزیکی روبرو نبوده اند.....
در حالی که هم مردان و هم زنان در تظاهرات شرکت می کنند، این زنان هستند که رهبری را بدست دارند.
اینها همه قهرمان هستند و ممکن است راه را برای آوردن بزرگترین تغییرات به ایران از زمان انقلاب ضدسلطنتی باز کنند اما به حمایت نیاز دارند
در یک حرکت بسیار مهم، سفیر ایالات متحده در نیویورک، نیکی هیلی، خواستار یک جلسه اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد شد تا در مورد آنچه این سازمان جهانی می تواند برای اطمینان از امنیت تظاهرکنندگان انجام دهد به بحث بنشینند . چیزی که سازمان ملل می تواند تلاش کند انجام دهد این است که اینترنت را در ایران باز نگه دارد تا تظاهر کنندگان بتوانند وضعیت در صحنه را به جهان نشان دهند.
ریپابلیکن ژورنال می افزاید: علاوه بر این، سازمان ملل متحد، باید از سازمان فراگیر مجاهدین خلق که سالهاست برای استقلال ایران مبارزه می کند، حمایت کند. یکی زن قهرمان دیگر
مریم رجوی، اعلام کرده است: "... تغییر رژیم در دسترس است." با کمک یک دنیای هم درد و سمپات، می توان به این واقعیت جامعه عمل پوشاند.
ریپابلیکن ژورنال سپس نتیجه گیری می کند: برای بسیاری که به جهان آشفته کنونی فکر می کنند، انقلاب ایران ۲۰۱۷-۲۰۱۸ ممکن است به عنوان یک شعله دیگر در این منطقه پر از ناآرامی بنظر برسد. اما تأثیرات یک ایران آزاد فراتر از ادراک معمول است. در یک کلام، جهان یک مکان امن تر خواهد بود و مردم بی شماری در نهایت از استبداد آزاد خواهند شد. بنابراین ما باید تمام قدرتمان را بکار بندیم تا تظاهرکنندگان به اهدافشان دست یابند. چیزی کمتر از این غیر قابل قبول است.
