برای نمونه ابعاد نرخ اعتیاد در ایران به حدی روبه رشد گذاشته است که معاون وزیر بهداشت در دولت آخوند روحانی در سخنانی ضمن اعتراف به وجود «۶ میلیون معتاد» در حاکمیت ولی‌فقیه، گفت: «اعتیاد به مواد مخدر چهارمین رتبه را در کشور دارد».
وی در ادامه ضمن تشریح جزئیات این بحران اجتماعی که تماماً منشأ سیاسی دارد، افزود: «بر اساس گزارش سازمان پزشکی قانونی روزانه ٨ نفر در کشور به دلیل اعتیاد می‌میرند و ۶۵ درصد کسانی که مبتلابه عفونت اچ آی وی بوده‌اند از مصرف‌کنندگان مواد مخدر هستند. ۵۰ درصد مصرف‌کنندگان تزریقی مواد مخدر مبتلابه هپاتیت سی بوده و ۱۴ درصد معتادان تزریقی نیز اچ آی وی بوده اند». (سایت حکومتی سرخط ۲۶ مرداد ۱۳۹۵)
واقعیت این است که در نبود برنامه‌های راهبردی برای مبارزه با مواد مخدر و اصولاً تهدید اعتیاد در میان متولیان رژیم آخوندی و نیز به‌موازات بستر گسترده قاچاق مواد مخدر که عمدتاً تهیه، توزیع و فروش آن در دست نیروهای سرکوبگر رژیم و به‌ویژه سپاه پاسداران یا همان «برادران قاچاقچی» قرار دارند، رژیم آخوندی سالیانه از این طریق صدها میلیارد دلار درآمدهای غیر شفاف کسب می‌نماید که عمدتاً برای صدور تروریسم و بنیادگرایی مصرف می‌شوند.
در این رابطه به‌کرات ارگان‌های بین‌المللی و رسانه‌های معتبر خارجی از نقش رژیم آخوندی در بازار بین‌المللی مواد مخدر و اینکه چگونه درآمد آن‌ها برای تأمین مالی نیروهای تروریستی صرف می‌شود، گزارش کرده‌اند.
در یک نمونه وزارت خزانه‌داری ایالات‌متحده آمریکا در تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۲ طی بیانیه‌ای سرتیپ پاسدار غلامرضا باغبانی، از فرماندهان ارشد نیروی قدس سپاه پاسداران را قاچاقچی مواد مخدر معرفی کرد و او را تحت تعقیب قضائی قرارداد.
بنا به راین بیانیه، مدارکی به‌دست‌آمده که نشان می‌دهد، «غلامرضا باغبانی به قاچاقچیان افغان اجازه می‌داد که با عبور از خاک ایران، به کشورهای اروپایی مواد مخدر بفرستند. او در عوض از آن‌ها برای رساندن اسلحه و مهمات برای نیروهای طالبان در افغانستان استفاده می‌کرد». (سایت ایران بریفینگ ۱۹ آبان ۱۳۹۱)
همچنین در یک نمونه دیگر یک روزنامه حکومتی نوشت: «گردش مالی مواد مخدر در ایران سالیانه ۱۰ هزار میلیارد تومان است». (روزنامه حکومتی مردم‌سالاری ۱۰ تیر ۱۳۹۳)
