یک روز پس از انتشار فایل صوتی سخنان آیت‌الله حسینعلی منتظری، رسانه‌های حکومتی به ویژه خبرگزاری‌های وابسته به سپاه پاسداران و قوه قضائیه ایران نسبت به این انتشار واکنش نشان داده و آن را «انتقام‌کِشی‌های بیت منتظری» از خمینی توصیف کردند.
وبسایت رسمی آیت‌اﻟله حسینعلی منتظری، فایل صوتی از سخنان او را درباره اعدام زندانیان سیاسی در سال 1367 منتشر کرده که در آن اعدام های آن سال را بزرگترین جنایت جمهوری اسلامی از هنگام پیروزی انقلاب نام برده شده است.
در شرحی که همراه با فایل صوتی صحبت‌های آیت‌الله منتظری منتشر شده، آمده است که چون «دانستن حق مردم است»، این فایل منتشر می‌شود و پیشتر هم اسناد مکتوب مربوط به اعدام‌های تابستان 1367 ارائه شده است: «آیت‌الله منتظری پس از اطلاع از این اعدام‌ها و در جهت توقف آن، علاوه بر نگارش دو نامه به آیت‌الله خمینی، در تاریخ 24 مرداد 1367 دیداری با آقایان نیری (حاکم شرع)، مرتضی اشراقی (دادستان)، ابراهیم رئیسی (معاون دادستان) و مصطفی پورمحمدی (نماینده اطلاعات در اوین) داشتند که شرح آن در پیوست شماره 155 کتاب خاطرات آمده است. اینک فایل صوتی این دیدار با امانتدارى و بدون هیچ ویرایشی برای اولین بار منتشر مى‌گردد.»
خبرگزاری فارس نزدیک به سپاه پاسداران ایران، روز چهارشنبه، با انتشار مطلبی علیه انتشار فایل صوتی این سخنان، نوشت وقتی «دیگر دست آیت‌الله منتظری از رهبری کوتاه شد، آنقدر نسبت‌های غلط و ناروا روانه امام می‌شود تا سایرین از ولایت فقیه چندششان شود.»
این خبرگزاری با توصیف کردن انتشار این فایل به «انتقام‌کِشی‌های بیت منتظری از امام»، از عدم موضع‌گیری موسسه نشر و تنظیم آثار آیت‌الله خمینی درباره سخنان آیت‌الله منتظری انتقاد کرد و همچنین نوشت: «جالب آنکه از شخص سیدحسن خمینی نیر کمتر موضعی در محکومیت آیت‌الله منتظری و حامیانش می‌توان یافت».
خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضائیه ایران هم نوشت که خمینی از ابتدا با انتخاب آیت‌الله منتظری منتظری به عنوان قائم مقام خود مخالف بوده است.
این خبرگزاری با استناد به یک خاطره از محمدی گیلانی از قضات شرع پس از انقلاب ، اضافه می‌کند که با انتخاب آیت‌الله منتظری برای این مقام خمینی «در برابر یک امر انجام شده قرار گرفت».
آیت الله منتظری چند ماه پس از اظهار این سخنانی که در فایل صوتی منعکس شده، از سمت قائم مقامی رهبری عزل شد.
اعدام‌های سال 67 در پی انجام عملیات موسوم به فروغ جاویدان توسط سازمان مجاهدین خلق ایران و حمله اعضای این سازمان از خاک عراق به داخل ایران، با انتقام از زندانیان این سازمان صورت گرفت.
در پی این حادثه آیت اﻟله خمینی رهبر جمهوری اسلامی ایران، به دستگاه قضایی دستور داد که هر زندانی سیاسی که بر موضع خود باقی است را اعدام کند. در پی این حکم، تنها طی دو ماه برای بسیاری از زندانیان سیاسی حکم اعدام صادر و اعدام شدند. بیشتر اعدام‌شدگان از میان اعضای زندانی سازمان مجاهدین خلق بوده و برخی از آنان از اعضای گروه‌های چپ نظیر چریک‌های فدایی خلق بودند.
تعداد قربانیان این واقعه نزد مراجع مختلف متفاوت و بین 2500 تا 5000 نفر است اما سازمان مجاهدین خلق تاکید دارد که تعداد زندانیان اعدام شده 30 هزار نفر بود.
